29/6/12

Μέχρι να γίνουμε άγγελοι...

Από χθες τα ξημερώματα, χαράς ευαγγέλια και μεγάλα πανηγύρια σε όλα τα μεγάλα ενημερωτικά μέσα της χώρας για την κατάληξη της χθεσινή συνόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες. Τα περισσότερα μάλιστα, έχουν φτάσει στο σημείο να ηρωποιήσουν τον Ιταλό Πρωθυπουργό, Μάριο Μόντι, για την στάση που επέδειξε έναντι της Γερμανίδας καγκελάριου κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης, την στιγμή που ο κύριος Μόντι δεν έκανε τίποτα άλλο πέρα από το προφανές.
Υπερασπίστηκε με κάθε τρόπο τα συμφέροντα της χώρας του και των συμπατριωτών του!...
Αν το σκεφτεί βέβαια λίγο καλύτερα κανείς, είναι λογικό να πανηγυρίζουν με αυτόν τον τρόπο, μιας και σε αυτή την χώρα κοντεύουμε να ξεχάσουμε τι σημαίνει υπεύθυνος πολιτικός άνδρας που μόνο στόχο έχει την υπηρεσία του στα συμφέροντα της πατρίδας και έχουμε συνηθίσει σε αυτούς που μόνο στόχο έχουν την υπηρεσία των συμφερόντων τους...
Πράγματι η χθεσινή απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών αποτελεί ένα μικρό βήμα προς το αυτονόητο, από τα πολλά που χρειάζονται να γίνουν, αλλά ακόμα και αυτή η απόφαση δεν αφορά και αυτό αναγράφεται ξεκάθαρα, την Ελλάδα.
Τι επέτυχε χθες η ελληνική αντιπροσωπεία...;
Τη στιγμή που οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί, δεν θα επιβαρύνονται με τα χρέη των τραπεζών (αυτό είναι το αυτονόητο), οι Έλληνες θα επιβαρυνθούν με τα 50 δις ευρώ που προορίζονται για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών!!!
Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί...;
Για την προσδοκία και την ελπίδα πώς αν επιδείξουμε "καλή οικονομική συμπεριφορά", όπως είπε και  ο κύριος Βαν Ρομπέι, μπορεί να ισχύσει και για την χώρα μας κάτι που θα ισχύει για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους...;
Γιατί μήπως μέχρι τώρα δεν έχουμε κάνει ότι μας έχουν υποχρεώσει...;
Δεν έχουμε κόψει μισθούς και συντάξεις...;
Δεν έχουμε διαλύσει κάθε εργασιακό δικαίωμα...;
Δεν έχουμε διαλύσει το κοινωνικό κράτος...;
Δεν οδηγούνται στην αυτοκτονία, πλέον καθημερινά, αρκετοί συνάνθρωποί μας...;
Τι άλλο πρέπει να γίνει πλέον για να θεωρείται ότι η χώρα μας, αξίζει μια βοήθεια μέσα σε αυτή την κρίση και είναι τόσο δύσκολο για την ελληνική αντιπροσωπεία να το επιτύχει...;
Να γίνουμε όλοι άγγελοι...;
Μέχρι τότε λοιπόν ας κρατήσουν οι χοροί και ας πράξουν επιτέλους και οι Έλληνες πολιτικοί άνδρες το προφανές και να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο το συμφέρον της χώρας και των Ελλήνων πολιτών. 
του Μιχαλάτου Παναγιώτη, οικονομολόγου

1 σχόλιο:

  1. Όταν σκύβεις δεν βλέπεις γύρω σου. Μόνο τα παπούτσια αυτού πού προσκυνάς......
    Γιά να σηκώσεις κεφάλι και να αγωνιστείς γιά τον λαό πού εκπροσωπείς πρέπει να σταματήσεις να σκύβεις πρώτα.
    Εμείς δυστυχώς ακουμπήσαμε στο πάτωμα τον τεμενά.
    Εάν ο Μόντι αγωνίζεται γιά την Ιταλία και τα καταφέρνει μπράβο του. Οι δικοί μας μάλλον μία καλή κουβέντα είχαν ανάγκη γιά να μπούν στο κάδρο της επιτυχίας και αυτό πήραν.
    Έστω και αν αυτό κόστισε τελικά 50 ολόκληρα δις
    γιά τις τράπεζες πού όταν είχαν κέρδη τα μοιράζονταν οι μέτοχοι, ενώ τις ζημιές τώρα τις μοιράζεται ο δύσμοιρος Ελληνικός λαός.
    Αχ, καημένε Έλληνα. Από φωτοδότη πολιτισμού σε κάνανε ζητιάνο δανεικών.
    Ελπίζω σύντομα, γιά την επιβίωσή σου, να ανασηκωθείς πάλι και να πετάξεις στα σκουπίδια τα βαρίδια πού σε κρατάνε σκυμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή