Αναίσθητα προσωπικά δεδομένα

(Γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης)

Τα προσωπικά δεδομένα και ιδιαίτερα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα απασχολούν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μέσα σε ένα άναρχο τοπίο με σαρκοβόρα Μέσα Ενημέρωσης, αντιμετωπίστηκαν ως ιερές γελάδες της Δημοκρατίας. Μόνο που λίγο αργότερα έγιναν Ιερά Εξέταση.
Τα προσωπικά δεδομένα έγιναν λάστιχο. Αποκαλεί ο καθένας ό,τι θέλει προσωπικό δεδομένο και μάλιστα καθ’ υπερβολήν και ευαίσθητο...

Προχθές απευθυνθήκαμε στις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητήσαμε το μετοχολόγιο της ΑΕΠΙ για μια έρευνα που κάνουμε. Μας απάντησαν πως είναι προσωπικό δεδομένο παρότι ο νόμος λέει ξεκάθαρα πως οι μετοχές των οργανισμών συλλογικής διαχείρησης είναι ονομαστικές. Ό,τι θέλει ο καθένας.
Αν μιλάμε για προσωπικά δεδομένα, μιλάμε πρωτίστως για όλες εκείνες τις προσωπικές μας πληροφορίες, που διακινούν τράπεζες, νοσοκομεία, γιατροί και τις οποίες μάλιστα πουλάνε ακριβά σε ενδιαφερόμενους και τις χιλιάδες κάμερες που σε λίγο θα δίνουν τη ζωή μας σε κοινή θέα. Αλλά στην Ελλάδα το κυνήγι της διαφύλαξης των προσωπικών δεδομένων αφορά στους δημοσιογράφους και όχι όλα αυτά.
Όποιος θέλει να συγκαλύψει καταστάσεις, όποιος θέλει να αποφύγει την αποκάλυψη των πραγματικών του έργων ακόμη και ως δημόσιο πρόσωπο, επικαλείται τα προσωπικά δεδομένα. Οι δημοσιογράφοι –αυτοί που επιμένουν να είναι αποκαλυπτικοί δημοσιογράφοι- συνήθως είναι σε ομηρία. Εκτός από τις κλασσικές μηνύσεις και αγωγές για συκοφαντική δυσφήμηση, τώρα έχουν επιστρατευτεί και αυτές για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Έχω καταθέσει μάρτυρας σε υποθέσεις συναδέλφων που αντιμετώπιζαν τέτοιες κατηγορίες. Ο συνάδελφος Μάκης Νοδάρος (Ελευθεροτυπία) είχε αποκαλύψει πως ένα μεγάλο τμήμα του πολιτικού κόσμου της Ηλείας αντιμετωπίζει καταδίκες για παράβαση καθήκοντος. Επρόκειτο για δημόσια πρόσωπα. Τον διέψευσαν. Αναγκάστηκε να δημοσιεύσει τα κλητήρια θεσπίσματα. Και τότε τον μήνυσαν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Ο Στρατής Μπαλάσκας, αποκάλυψε μια υπόθεση κακοποίησης κάποιων πολιτών στη Μυτιλήνη από λιμενικούς. Τον έβγαλαν τρελό. Και τότε αναγκάστηκε να δημοσιοποιήσει τις διώξεις των λιμενικών από την υπηρεσία τους. Τον μήνυσαν και του έκαναν και αγωγή για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Πολλές φορές οι δικαστές, σηκώνουν τα χέρια μπροστά στο εξωτικό φρούτο των προσωπικών δεδομένων. Αγνοούν δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό τι είναι τα προσωπικά δεδομένα και όχι λίγες φορές, τα μπερδεύουν με τα ευαίσθητα προσωπικά. Ευτυχώς αρκετά δικαστήρια πλέον με αποφάσεις τους, αναγνωρίζουν το δικαίωμα του δημοσιογράφου να αποκαλύπτει τη δράση ανθρώπων που έχοντας δημόσιες θέσεις παρανομούν και βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον. Τα δικαστήρια του Πύργου μάλιστα έχουν δημιουργήσει μια πολύ τεκμηριωμένη νομολογία.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, είναι απ’ αυτούς που καταλαβαίνουν πως η διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να είναι μια διαδικασία συγκάλυψης. Έτσι μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που η λίστα με τους βουλευτές που ζήτησαν σε καιρό κρίσης να πάρουν αναδρομικές αυξήσεις μισθών, χαρακτηρίστηκε απ’ τον ίδιο ως ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο.
Από νομικής πλευράς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν είναι ευαίσθητο δεδομένο, γιατί τέτοια είναι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι πολιτικές αντιλήψεις, οι ερωτικές προτιμήσεις κλπ . Το θράσσος λοιπόν δεν συμπεριλαμβάνεται στα ευαίσθητα δεδομένα. Από την άλλη δεν είναι ούτε καν προσωπικά δεδομένα. Διεκδικήθηκαν δημόσια σε κάποιο δικαστήριο ή σε δικαστικές διαδικασίες και μάλιστα από δημόσια πρόσωπα. Από πρόσωπα δηλαδή που οι δραστηριότητές τους κρίνονται δημόσια γιατί οι ίδιοι το έχουν επιλέξει να έχουν έναν τέτοιο ρόλο. Είναι προσωπικό δεδομένο για κάποιον βουλευτή ότι ζητείται η άρση της ασυλίας του για αδίκημα που έχει διαπράξει; Προφανώς και όχι. Γιατί λοιπόν είναι η διεκδίκηση του μισθού του;
Είναι προφανές πως ο κύριος Καστανίδης, προσπαθεί, στην δύσκολη κατάσταση που ζούμε, να μην παραδώσει στη δημόσια κριτική αυτά τα πρόσωπα. Το πολιτικό σύστημα είναι ήδη προβληματικό και απαξιωμένο. Δεν χρειάζεται ίσως κατ’ αυτόν να απαξιωθεί και άλλο. Αυτή όμως η «πολιτικά ορθή» αντίληψη σε τι διαφέρει από την συγκάλυψη; Δεν είναι η δημοσιοποίηση ονομάτων ανθρώπων που κινούνται γενικώς και αορίστως στην κοινωνική σφαίρα. Είναι πολιτικών. Ανθρώπων που επέλεξαν να έχουν τη ζωή τους στο δημόσιο φως. Και που σε τελευταία ανάλυση έκαναν κάτι νόμιμο. Ας το υπερασπίσουν λοιπόν. Ας συγκρουστούν αν χρειαστεί με το δημόσιο αίσθημα. Είναι δικιά τους υπόθεση και όχι συντεχνιακής αλληλεγγύης.
Ναι, ο λαϊκισμός καιροφυλακτεί σε καιρούς κρίσης. Αλλά δυστυχώς αυτό συμβαίνει γιατί λείπει η πολιτική. Και πολλοί εκ των πολιτικών αντιλαμβάνονται αυτό ως πολιτική. Την εξυπηρέτηση ημών και αλλήλων ημέτερων. Αν σε καιρό κρίσης ζητάς εσύ να ευνοηθείς γιατί το δικαιούσαι, τότε πρέπει να το υποστηρίζεις. Αυτό είναι θάρρος και πολιτική.
Δεν πρόκειται για ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα κύριε Καστανίδη. Πρόκειται καθαρά για αναίσθητα προσωπικά δεδομένα. Αφήστε να το λύσουν μόνοι τους. Ας δείξουν πως σε κάτι έχουν τα κότσια τέλος πάντων…

Μετά την δημοσιοποίηση του άρθρου το Υπουργείο Δικαιοσύνης εξέδωσε το παρακάτω δελτίο τύπου
Με αφορμή δημοσιεύματα σχετικά με τη γνωστοποίηση των στοιχείων συνταξιούχων βουλευτών που εγείρουν αξιώσεις καταβολής αναδρομικών διευκρινίζονται τα εξής:
Οι βουλευτές του ΛΑΟΣ Παύλος Μαρκάκης και του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης με ερωτήσεις τους προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χάρη Καστανίδη ζήτησαν την γνωστοποίηση της λίστας των ονομάτων των συνταξιούχων βουλευτών.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαβίβασε τις σχετικές ερωτήσεις στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Σύμφωνα με το απαντητικό ενημερωτικό σημείωμα, που εστάλη στο Υπουργείο στις 13 Μαΐου 2011 και υπογράφεται από την Γενική Συντονίστρια Διοικητικής Υποστήριξης του Ελεγκτικού Συνεδρίου: «Περαιτέρω αναφορά σε ονόματα πρώην βουλευτών θα ήγειρε αμφισβητήσεις ως προς την προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (βλ. σχετ. Πρακτικά 16ης Γεν. Συν./17.9.2008 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπου και άλλες παραπομπές)».
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χάρης Καστανίδης δεν έχει (αρμοδιότητα) εξουσία από το Σύνταγμα ή το νόμο να υποχρεώσει (διατάξει) το αρμόδιο Δικαστήριο να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των συνταξιούχων βουλευτών. Είναι γνωστό ότι τα Δικαστήρια τελούν υπό καθεστώς απόλυτης ανεξαρτησίας.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι υπέρ της διαφάνειας σε όλες τις πτυχές του δημόσιου βίου, μέσα στο υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.

Πηγή: http://www.koutipandoras.gr/?p=6773