Με 700 ευρώ (άντε ακόμα και με λίγα περισσότερα στην καλύτερη, αλλά και πολλές φορές με αρκετά λιγότερα) πώς να ζήσω...;
Αυτό είναι ένα ερώτημα, που όσο περνάει ο καιρός ακούγεται όλο και περισσότερο σαν κραυγή απόγνωσης, από ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων.
Και πώς να μην ακούγεται σαν απόγνωση όταν έχεις ένα τέτοιο ποσό για μισθό, και από την άλλη ένα κόστος ζωής, το οποίο έχει διαμορφωθεί δυσθεώρητα υψηλό, ιδιαίτερα μετά την έλευση του ευρώ (ακόμα δεν μπορεί να γίνει κατανοητό για παράδειγμα, για ποιο λόγο το μπουκαλάκι του νερού από 50 δρχ έφτασε μέσα σε μια νύχτα να κοστίζει 50 λεπτά του ευρώ, δηλ 150 δρχ!! η τιμή ποιας πρώτης ύλης αυξήθηκε τόσο, που να δικαιολογεί αύξηση 300% και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα για το πως έχει διαμορφωθεί το κόστος ζωής)
Δυστυχώς όμως, αυτή η απόγνωση δεν προκύπτει τόσο από την αδυναμία σου να καταστείς συνεπής στις υποχρεώσεις σου, όσο από την έλλειψη ελπίδας για κάτι καλύτερο αύριο, από την απαγόρευση που εσύ θέτεις στον εαυτό σου να ονειρευτεί μια καλύτερη ζωή.
Γιατί αλήθεια τι να ονειρευτείς με 700 ευρώ;
Μπορείς για παράδειγμα αν έχεις οικογένεια να ονειρευτείς ότι θα της προσφέρεις κάτι καλύτερο; Αν δεν έχεις μπορείς να ονειρευτείς ότι θα δημιουργήσεις;
Ρητορικά ερωτήματα που δεν περιμένουν απάντηση...
Το αποκορύφωμα;
Άνθρωποι με μισθό 7000 ευρώ αποφασίζουν ότι αμείβεσαι πολύ καλά και για αυτό πρέπει να παίρνεις λιγότερα, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν και το κόστος ζωής (3 φορές αύξηση του ΦΠΑ)!!
Αλήθεια αυτοί με τον μισθό που καθορίζουν για μας θα μπορούσαν να ζήσουν...;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου