Επειδή όμως έχει αυτό το ρόλο, να χρησιμοποιείται δηλαδή ως μοχλός πίεσης και από τις δύο πλευρές η Ελλάδα, αν έχει γνώση και παρέμβαση, αν πάρει μια πρωτοβουλία και πει ότι αυτό το δέχομαι και το άλλο δεν το δέχομαι, μπορεί να βγει κερδισμένη είτε νικήσει στην κόντρα η Αμερική είτε η Γερμανία. Πάντως δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Δυστυχώς την ίδια ανικανότητα και ασχετοσύνη με την κυβέρνηση επιδεικνύει και η αντιπολίτευση, η οποία ζει στο περιθώριο και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί υπέρ της τυχαία γεγονότα που μπορεί φυσικά να αποδειχθούν σημαντικά όπως η ανάμιξη του Μεϊμαράκη σε ένα μεγάλο σκάνδαλο. Και με τους χειρισμούς που επέλεξε και ο ίδιος ο Μεϊμαράκης είναι σίγουρο ότι στο τέλος του 2014, πολιτικά ο Μεϊμαράκης θα είναι τελειωμένος. Ακόμα κι αν αποδειχθεί από τη Δικαιοσύνη ότι δεν έχει καμία ποινική ευθύνη για τίποτα, πολιτικά θα είναι τελειωμένος.
Ποιο είναι το μείζον που δεν ανέδειξαν τα κανάλια. Το ΔΝΤ δεν έχει κρύψει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι δεν θέλει να καταφύγει σε δημιουργική λογιστική ώστε στα χαρτιά να το βγάζει βιώσιμο όπως έκανε ως τώρα για λόγους σκοπιμότητας. Το ΔΝΤ έχει πεί και δημοσίως ότι το επίσημο χρέος της Ελλάδας στα χέρια της ΕΚΤ και των χωρών της ευρωζώνης πρέπει να κουρευτεί για να γίνει βιώσιμο. Η Μέρκελ εκ μέρους των χωρών της ευρωζώνης και της Κομισιόν διαφωνεί και δεν το συζητάει καθόλου. Η ΕΚΤ επίσης δεν το συζητάει καθόλου, αν και όλοι ξέρουμε ότι έχει αγοράσει με έκπτωση. Δεν έχει δεσμευθεί για τίποτα αν και έχει πεί δημοσίως ότι θα βρεί έναν τρόπο από την καλή της καρδιά κι όχι επειδή είναι υποχρεωμένη, να επιστρέψει το κέρδος της όταν αφαιρεθούν τα έξοδα στους μετόχους της κι εκείνες αν θέλουν μπορούν να τα επιστρέψουν στην Ελλάδα πάλι από την καλή τους καρδιά κι όχι επειδή είναι υποχρεωμένες.
Η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή ο Στουρνάρας και ο Σαμαράς, επίσης έχουν σκοπό μόλις λήξει το θέμα της επόμενης δόσης για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αρχές του 2013 να ζητήσουν το κούρεμα του ελληνικού χρέους για δεύτερη φορά και προφανώς στο ίδιο ποσοστό 53,5% που κουρεύτηκε και το υπόλοιπο χρέος πριν από 6 μήνες. Αλλιώς το χρέος δεν θα είναι βιώσιμο ούτε το 2020.
Έτσι μπορούμε επίσης να ερμηνεύσουμε και την επιμονή του Τόμσεν να είναι σκληρός να λέει ότι το ελληνικό πρόγραμμα έχει αποτύχει, έχει πέσει έξω και δεν μπορεί να υλοποιηθεί εκτός κι αν η Ευρώπη δεχθεί να πληρώσει κι άλλα χρήματα, τουλάχιστον 30 δισεκατομμύρια ευρώ σε πρώτη φάση για την επιμήκυνση και άλλα αργότερα συν το κούρεμα. Γι αυτό και σηκώθηκε κι έφυγε η τρόϊκα (αν και τα άλλα δύο μέλη της τρόϊκας ήταν πιο διαλλακτικά) για να περιμένουν ο καθένας νέες οδηγίες ο καθένας από τον εργοδότη του, ο Τόμσεν από τη Λαγκάρντ απευθείας και οι άλλοι δύο από τη Μέρκελ μέσω του δαιδαλώδους μηχανισμού διοίκησης της Ευρώπης. Οι υπάλληλοι επίσης έφτιαξαν το κλίμα για τη διαπραγμάτευση Λαγκάρντ και Μέρκελ, όπως κάνουν οι καλοί υπάλληλοι.
Αυτά τα γνωρίζουν τα κανάλια, έχουν ανθρώπους που μπορούν να τα αναλύσουν και να τα σχολιάσουν αλλά προτιμούν να ασχολούνται με άλλα λιγότερο σημαντικά θέματα αλλά ίσως πιο πιασάρικα από άποψη κιτρινισμού, όπως το αν ο μεσίτης έχει στοιχεία για τον Μεϊμαράκη ή όχι. Αν έκλαιγε ή αν ήταν τσαντισμένος ο Μεϊμαράκης κι αν τα φρικιά έριξαν μολότωφ ή όχι.
Το ΔΝΤ στην εσωτερική του έκθεση την οποία αποκάλυψε το Μπλούμπεργκ, καρφώνει ευθέως την Ευρώπη λέγοντας ότι σε σημαντικά θέματα αναδιάρθρωσης του χρέους καθυστερεί επικίνδυνα, κι αυτό αφορά την Ελλάδα όπου οι ΗΠΑ πρότειναν από το 2009 στον Γιωργάκη να κουρευτεί με ελληνική πρωτοβουλία το ελληνικό χρέος με μια απλή απόφαση της Βουλής, αλλά ο Γιωργάκης και η Ευρώπη καθυστέρησαν με αποτέλεσμα το κούρεμα να γίνει πολύ αργά όταν είχαν ξεφορτωθεί οι ιδιωτικές τράπεζες στην ΕΚΤ ένα μεγάλο μέρος του χρέους κι έτσι να μην ωφελήσει καθόλου την Ελλάδα η οποία εκτός από τις ελληνικές τράπεζες κατέστρεψε και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία και τα πανεπιστήμια και τους μικροκαταθέτες. Ουσιαστικά λοιπόν το ΔΝΤ λέει ότι αυτό πρέπει τώρα να το διορθώσετε εσείς οι Ευρωπαίοι που μαζί με τον Στρός Κάν δώσατε αυτές τις συμβουλές στην Ελλάδα, οπότε κουρέψτε αμέσως και βαθιά το επίσημο χρέος, και τη ζημιά πληρώστε την εσείς οι κυβερνήσεις δηλαδή οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι αφού δεν την πλήρωσαν οι ιδιώτες τραπεζίτες της Γαλλίας και της Γερμανίας. Το λέω απλοποιημένα γιατί στην πράξη δεν είναι τόσο καθαρά τα πράγματα αλλά υπάρχουν και χίλιες δυό περικοκλάδες που το θολώνουν.
Το ΔΝΤ λέει επίσης ότι αν είμασταν μόνοι μας χωρίς την Ευρώπη και η Ελλάδα ακολουθούσε τις συμβουλές μας, κουρεύοντας ως κυρίαρχη χώρα το χρέος έγκαιρα, θα αρκούσαν τα λίγα χρήματα που θα της δίναμε εμείς δηλαδή 20-30 δισεκατομμύρια ευρώ το πολύ. Η ανάμιξη της Ευρώπης ενώ ήταν χρήσιμη στην αρχή γιατί έμαθε πως γίνεται η δουλειά, όσο περνάει ο καιρός δεν είναι χρήσιμη αλλά δημιουργεί καθυστερήσεις και περιπλοκές και αυξάνεται το κόστος κάθε ενέργειας κι εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να βάζουμε όλο και περισσότερα κεφάλαια μόνο και μόνο επειδή εσείς καθυστερείτε. Βάλτε μόνοι σας τα λεφτάς αν θέλετε να καθυστερήσετε.
Για να το πώ πιο ωμά, το ΔΝΤ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πιο αποδοτικά για το ίδιο ώστε να πιέσει τη Γερμανία, μια κυβέρνηση Τσίπρα που θα ήταν πιο αποφασιστική στο να τα σπάσει με την τρόϊκα, ή μια κυβέρνηση Καμμένου – Τσίπρα – Παπαρήγα, με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα δέχονταν το ΔΝΤ ως έσχατο καταφύγιο για την άντληση κεφαλαίων. Η κυβέρνηση Σαμαρά, όπως και ο Παπανδρέου προσπαθεί να ισορροπήσει χωρίς όμως να έχει ένα δικό της σχέδιο και να παρεμβαίνει άλλοτε υπέρ του ΔΝΤ αλλά υπέρ των ελληνικών συμφερόντων και άλλοτε υπέρ της Ευρώπης, αλλά υπέρ των ελληνικών συμφερόντων λειτουργώντας ως μοχλός υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Αυτό θέλει επίσης και περίσσεια αυτοπεποίθηση χωρίς δικές σου δυνάμεις, αλλά κάνοντας τον μοχλό να γύρεις την πλάστιγγα υπέρ των δικών μας συμφερόντων. Με την ποιότητα των Ελλήνων πολιτικών αυτό είναι πολύ επικίνδυνο γιατί είναι σαν να ζητάμε καλλιγραφίες από της μαϊμούς τον κώλο, όπως έλεγε ο Σκαρίμπας.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι άλλοι μας χρησιμοποιούν κι εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε από τις διαρροές και από τις δηλώσεις τι γίνεται. Όπως το κάνουμε εμείς το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση, ίσως ένα 24ωρο νωρίτερα από μας. Τα μεγάλα κανάλια που θα μπορούσαν να διαφωτίσουν τους πολίτες δεν μπαίνουν γιατί επίσης δεν έχουν γραμμή ή μάλλον η ελίτ οικονομική και πολιτική την οποία υπηρετούν επίσης δεν έχει γραμμή ελληνική αλλά στηρίζεται πάντοτε στο τι θέλουν οι ξένοι για να ευθυγραμμιστούν άλλοι πίσω από τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ και άλλοι πίσω από τη Μέρκελ και την ΕΕ. Ελληνική γραμμή δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει στην κυβέρνηση και στα ΜΜΕ.
Η έκθεση του ΔΝΤ αναφέρεται σε αυτές τις κόντρες με τα άλλα δύο μέλη της τρόϊκας, και μάλιστα σε βάθος δεκαετίας από το 2002 ως το 2012 για να δείξει τις δυσκολίες που έχει μπροστά της στην υλοποίηση του προγράμματος της ΕΚΤ για την αγορά ομολόγων του Νότου από τη δευτερογενή αγορά χωρίς πλαφόν για 3 χρόνια. Και αυτό το βλέπουμε επίσης τώρα διότι αν και αποφασίστηκε αυτό το πρόγραμμα από τον Ντράγκι, η Ισπανία βλέπει τα επιτόκιά της να ανεβαίνουν γιατί τσακώνονται ακόμα η Ισπανία με την Γερμανία και η ΕΚΤ με την Κομισιόν και με την Μπούντεσμπανγκ για το αν θα ζητήσει επίσημα βοήθεια αν θα υπογράψει μνημόνιο, αν θα μετράει στο χρέος της χώρας ή αν θα είναι ανεξάρτητη παρέμβαση στις τράπεζες. Η Ελλάδα είναι για άλλη μια φορά στο επίκεντρο γιατί αν και έχει αποφασιστεί το νέο δάνειο των 130 δις ευρώ πριν από τις ελληνικές εκλογές με το 2ο μνημόνιο, αυτό ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί και δεν έχει αποφασιστεί αν θα πρέπει να είναι και βιώσιμο δηλαδή να συνοδευτεί από κούρεμα ή όχι.
Το ΔΝΤ καταλήγει λέγοντας ότι οι όροι για τη χορήγηση δεν πρέπει να είναι πολλοί και περίπλοκοι, αλλά λίγοι και απλοί αλλιώς δεν θα επιτευχθούν και θα χρειάζονται περισσότερα χρήματα για να διορθωθεί η κατάσταση. Κι αυτό έχει γίνει ήδη πολλές φορές. Σύμφωνα με το πόρισμα η ΕΕ προσπάθησε να πετύχει σαρωτικές αλλαγές που αφορούν τη δημόσια διοίκηση, το δικαστικό σύστημα και το εργασιακό δίκαιο σε ορισμένες χώρες χωρίς έτσι να πετυχαίνει αποτελέσματα. Κάτι μας θυμίζει αυτό…
Κάθε πλευρά επομένως έχει διαφορετικά συμφέροντα να εξυπηρετήσει και η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ενεργός παράγοντας έχοντας στο νού της πάντα τα ελληνικά συμφέροντα και όχι ενεργώντας ως προτεκτοράτο που έχει υποταχθεί με το χρέος αντί με τις κανονιοφόρους. Διαβάζοντας αυτή την έκθεση του ΔΝΤ, το οποίο λέει από τη σκοπιά του όλα αυτά που λέγαμε όλοι οι πολέμιοι της ανάμιξης του ΔΝΤ από τις αρχές του 2010, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς αν πράγματι ο Γιωργάκης ήταν τόσο ηλίθιος ή τόσο καλός υπάλληλος ώστε ούτε για μια στιγμή να μην σκεφτεί ή να κάνει κάτι υπέρ των ελληνικών συμφερόντων, αλλά διάλεγε πάντα να κάνει ότι ήθελαν οι ξένοι, κάθε φορά με τον χειρότερο τρόπο για τα ελληνικά συμφέροντα. Ή ήταν πολύ ηλίθιος ή ήταν διπλός πράκτορας του ΔΝΤ και της Μέρκελ – ΕΕ. Δεν ήταν πάντως τριπλός πράκτορας δηλαδή και των Ελλήνων που εκπροσωπούσε νομίμως. Η Ελλάδα ήταν πάντα εκτός. Και εξακολουθεί να είναι έτσι. Δηλαδή μονά κερδίζουν, ζυγά χάνουμε.
Το να κερδίζεις αλά κάρτ δεν είναι φυσικά εύκολο. Να πάς με το ΔΝΤ για να κουρέψεις το χρέος, μονομερώς και σε μεγάλο βάθος ώστε να καλύψεις το επονείδιστο χρέος, αλλά να πάς και με την ΕΕ αν πρόκειται να γίνουμε μια τίμια και έντιμη ομοσπονδία ευρωπαϊκών κρατών με μόνιμες δημοσιονομικές μεταβιβάσεις. Τουλάχιστον όμως πρέπει να μην σε θεωρούν δεδομένο όλοι. Να δεσμευθεί δηλαδή το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ ότι θα ασκήσουν πίεση στη Γερμανία να παραμένουμε πλήρες μέλος της ΕΕ με πλήρη κυριαρχία αν τους υποστηρίξουμε με μια μονομερή ενέργεια στο κούρεμα, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για όλη την Ευρώπη. Ή από την άλλη να δεσμευθεί η Γερμανία, ότι θα διαγραφεί το ελληνικό χρέος, ανοίγοντας το δρόμο για όλο το ευρωπαϊκό χρέος, αν συμφωνήσουμε σε εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και αυτό να είναι αμοιβαίο δηλαδή και η Γερμανία να εκχωρήσει τις αντίστοιχες εξουσίες σε ένα δημοκρατικά ελεγχόμενο όργανο, όπου κι εμείς θα έχουμε ίση ψήφο. Όχι να γινόμαστε προτεκτοράτο της Γερμανίας μονά και ζυγά…
Μια τέτοια πολιτική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ευρωπαϊκή και η ευρωπαϊστική με την έννοια ότι οικοδομεί μια ενωμένη Ευρώπη και το ευρώ γίνεται μια στρατηγική επιλογή χωρίς επιστροφή για όλους. Δυστυχώς η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αποτελείται από τα κόμματα που θεωρούν εαυτούς πιο ευρωπαίους από τον Τσίπρα και τον Καμμένο και την Παπαρήγα φυσικά, καταλήγει ασχέτως προθέσεων να οδηγεί στα διάλυση της Ευρώπης και του ευρώ. Όλοι συζητάμε αν είναι προτιμότερο να διαλυθεί ταυτόχρονα η ευρωζώνη με επιστροφή όλων στα εθνικά τους νομίσματα, αν είναι προτιμότερο να φύγει η Γερμανία και να μείνουν όλες οι άλλες χώρες ή αν πρέπει να εκδιωχθεί η Ελλάδα που δεν το θέλει για να μείνει το ευρώ γερμανικό. Σκληρό σαν το μάρκο. Το μόνο που δεν θεωρούμε όλοι βέβαιο με την πολιτική Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη, όπως και με την πολιτική της Μέρκελ, της ΕΚΤ και της Κομισιόν, είναι ότι το ευρώ είναι μια οριστική και αμετάκλητη εξέλιξη η οποία θα πάει μόνον μπροστά και θα λύσει τα προβλήματα αλλά και θα οδηγήσει σε μια ενιαία Ευρώπη με Δημοκρατία, με ευημερία, με σύγκλιση οικονομιών, μισθών και κοινωνικού κράτους.
Δυστυχώς.
Πηγή: http://antoniskokorikos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου