Στην συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπέι, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα, προέταξε την κοινωνική συνοχή ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνικής κρίσης, αναφέροντας μάλιστα χαρακτηριστικά πως "...τα αδύναμα στρώματα υποφέρουν..."
Όλα καλά και όλα ωραία, ο Πρόεδρος αφουγκραζόμενος το κοινό αίσθημα, εξέφρασε την αγωνία ολόκληρου του ελληνικού λαού στον Ευρωπαίο εκπρόσωπο και προφανώς πιστεύει πως εκπλήρωσε το καθήκον που επιτάσσει η θέση του.
Επειδή όμως...
έχουμε φτάσει στην εποχή που πλέον μετράνε μόνο οι πράξεις και όχι τα λόγια, στην εποχή που οι πράξεις και μόνο αυτές αποτελούν δείγματα προθέσεων, θα θέλαμε να ρωτήσουμε τον κατά τα άλλα σεβαστό Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
έχουμε φτάσει στην εποχή που πλέον μετράνε μόνο οι πράξεις και όχι τα λόγια, στην εποχή που οι πράξεις και μόνο αυτές αποτελούν δείγματα προθέσεων, θα θέλαμε να ρωτήσουμε τον κατά τα άλλα σεβαστό Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Εσείς κύριε Πρόεδρε, όταν βάζατε την υπογραφή σας, αντισυνταγματικά όπως σας κατηγορούν, στο μνημόνιο, γιατί δεν φροντίσατε να διασφαλίσετε ότι δεν θα υποφέρουν τα "αδύναμα στρώματα"...;
Όταν συναινούσατε στις οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, δεν γνωρίζατε ότι θα οδηγηθούν χιλιάδες Ελλήνων στην εξαθλίωση...;
Το γνωρίζατε κύριε Πρόεδρε και όμως δυστυχώς για μας, το υπογράψατε, οπότε τα κατόπιν εορτής ευχολόγια, δυστυχώς για σας πλέον, όχι μόνο δεν αποτελούν τεκμήριο ευαισθησίας, αλλά μάλλον τεκμήριο πρόκλησης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου