Τριάντα οκτώ χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που άρχισε το κακό στην Κύπρο, με συνέπεια έκτοτε μυριάδες δεινά για την Κύπρο, την Ελλάδα και τους Έλληνες, τα οποία κορυφώνονται στις μέρες μας.
Ακολούθησε η «μεταπολίτευση» (αλλαγή Πολιτεύματος), με την επάνοδο στην εξουσία των γνωστών πολιτικών προσώπων που είχαν απομακρυνθεί πραξικοπηματικά από αυτήν και ζούσαν διωγμένοι μακρυά από την Πατρίδα, υπομένοντας την φρικτή εξορία σε αφιλόξενες...
πόλεις της ξενιτειάς, όπως *το Παρίσι, το Λονδίνο, η Ρώμη, η Νέα Υόρκη και σε πολλούς άλλους έρημους τόπους, χωρίς ποτέ να μάθει κανείς τι έκαναν για να βγάλουν το ψωμί τους και να επιβιώσουν.
Αλήθεια, πώς ζούσαν (οι περισσότεροι) χωρίς να δουλεύουν;
Επανερχόμενοι στην Πατρίδα και (φυσικά) στην εξουσία την 24ην Ιουλίου 1974, φρόντισαν ΑΜΕΣΩΣ να μας ενημερώσουν τόσο για τα (κατ’ αυτούς) αίτια, όσο για τους (κατ’ επιλογήν τους) υπαίτιους της Κυπριακής τραγωδίας, η οποία στις 24.7.1974 ουσιαστικά, μόλις άρχιζε.
Θεωρώντας έτσι ότι εξετέλεσαν το υπέρτατο προς την Πατρίδα Χρέος τους και με ήσυχη συνείδηση πλέον, ασχολήθηκαν επισταμένως με την διόγκωση του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ της Πατρίδος, το οποίον στις 24.7.1974, επίσης μόλις άρχιζε.
Τόσο η Κυπριακή τραγωδία όσο και το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΧΡΕΟΣ της Ελλάδος, τελούν έκτοτε υπό τον απόλυτο και αποκλειστικό έλεγχο και χειρισμό των επανελθόντων (ελέω και χάριν της … Δημοκρατίας φυσικά) πολιτικών προσώπων μετά των οικογενειών τους βεβαίως, βαίνουν διαρκώς επιδεινούμενα και έχουν κοινή αφετηρία, κοινά αίτια και κοινούς δημιουργούς.
Ας κάνουμε λοιπόν μια αναδρομή στα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ (και από τους πολιτικούς και λοιπούς στρεβλωτές της Ιστορίας) ΓΕΓΟΝΟΤΑ της πρόσφατης Ιστορίας μας, για να θυμηθούν οι παλαιοί και να μάθουν οι νεώτεροι.
Και αν τυχόν εκπλαγείτε, οι παλαιοί απ’ όσα ΞΕΡΕΤΕ αλλά έχετε ΞΕΧΑΣΕΙ και οι νεώτεροι απ’ όσα λίγα ή στρεβλωμένα μάθατε, θυμηθείτε ότι γι’ αυτό που σας συμβαίνει … κοπίασε πολύ σκληρά ένα πλήθος «Αντιστασιακών Δημοκρατών» που γέννησε η «Μεταπολίτευση», όπως :
Οι συγκατανευσιφάγοι των πολιτικών δημοσιογράφοι, που ραγδαία απέκτησαν τεράστια εμβέλεια, αναγνωρισιμότητα, θράσος, αλαζονεία και βέβαια …περιουσία.
Οι πάσης φύσεως και παντός χρώματος εργατοπατέρες συνδικαλιστές, που αποκόμισαν τα ίδια με τους προηγούμενους οφέλη και Οι Πνευματικοί ταγοί (καθηγητές), κυρίως οι …αξιοκρατικώς αναγορευθέντες σε Πανεπιστημιακούς, οι οποίοι στην πρεμούρα τους να δείξουν πιο πρόθυμοι από άλλους, αδιαφόρησαν ακόμα και για την νομιμοφάνεια των ανομιών τους κι’ έτσι μερικοί γνώρισαν προσφάτως …τον Κορυδαλλό ! (Όχι το πτηνό…)
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
08. 10. 1973 : Ο (στρατιωτικός) Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γεώργιος Παπαδόπουλος διορίζει Κυβέρνηση πολιτικών προσώπων υπό τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη (1η Δοτή Κυβέρνηση), ο οποίος προκηρύσσει εκλογές για την 10ην Φεβρουαρίου 1974.
17. 11. 1973 : “Εξέγερση” φοιτητών στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Ο Διοικητής της ΕΣΑ, ταξίαρχος ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ανατρέπει τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, καταλαμβάνει την Εξουσία και γίνεται ο «ΑΟΡΑΤΟΣ ΔΙΚΤΑΤΩΡ».
Ερώτηση: Γιατί η 17η Νοεμβρίου 1973 θεωρείται και διδάσκεται στα Σχολεία ως ημερομηνία ανατροπής της «δικτατορίας - χούντας» ;
25. 11. 1973 : Πρόεδρος Δημοκρατίας αναλαμβάνει (διορίζεται) ο Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, ο οποίος διορίζει Κυβέρνηση πολιτικών προσώπων υπό τον Αδαμάντιον Ανδρουτσόπουλον (2η Δοτή Κυβέρνηση).
Οι προκηρυχθείσες για την 10ην Φεβρουαρίου 1974 εκλογές ακυρώνονται, και την ίδια ημέρα τοποθετούνται στην ανωτάτη ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων οι εξής νέοι Αρχηγοί :
Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων ο Στρατηγός ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΜΠΟΝΑΝΟΣ
Αρχηγός ΓΕΣ ο Αντιστράτηγος ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΑΛΑΤΣΑΝΟΣ
Αρχηγός ΓΕΑ ο Αντιπτέραρχος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ενώ o
Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ, παραμένει στην θέση που τον είχε τοποθετήσει την 1η Ιουνίου 1973 ο Γ. Παπαδόπουλος.
15. 07. 1974 : ΚΥΠΡΟΣ. Ο Πρόεδρος ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο Γ΄ ανατρέπεται πραξικοπηματικά και στην θέση του, τοποθετείται ο Νικόλαος ΣΑΜΨΩΝ. Ο Μακάριος φεύγει από την Κύπρο.
19. 07. 1974 : Η 39η Μεραρχία της τουρκίας (σε πολεμική ετοιμότητα από την 8ην ΙΟΥΝΙΟΥ 1974) ξεκινάει με πολεμικά και αποβατικά πλοία, από την Μερσίνα για επίθεση στην Κύπρο. Οι Πολιτικές και Στρατιωτικές ηγεσίες Αθηνών και Λευκωσίας (Γκιζίκης, Μακάριος, Σαμψών και Αρχηγοί) τα γνωρίζουν, αλλά … ΔΕΝ ανησυχούν.
20. 07. 1974 : ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Οι τούρκοι επιχειρούν πάσει δυνάμει στην Κύπρο, συναντούν σθεναρή αντίσταση από τους υπερασπιστές της και καταγράφουν απροσδόκητα μεγάλες απώλειες.
22. 07. 1974 : Κηρύσσεται εκεχειρία μεταξύ των αντιμαχομένων που ισχύει από ώρας 16:00. Οι τούρκοι, όταν ζήτησαν αμοιβαία κατάπαυση του πυρός δηλ. εκεχειρία, είχαν καταλάβει τμήματα εδάφους (ασύνδετα μεταξύ τους), που αποτελούσαν το 2% της Κύπρου. Παραιτούνται οι Κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας.
24. 07. 1974 : Ο (στρατιωτικός) Πρόεδρος της Δημοκρατίας Φαίδων Γκιζίκης, διορίζει Κυβέρνηση πολιτικών προσώπων υπό τον Κωνσταντίνον Καραμανλή (3η Δοτή Κυβέρνηση) και, παραμένων στην θέση του, συνεχίζει να προσδίδει ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ χαρακτήρα στο Πολίτευμα της Ελλάδος μέχρι την 18ην Δεκεμβρίου 1974, αντικατασταθείς από τον Μιχαήλ Στασινόπουλον.
Ερώτηση: Γιατί η 24η Ιουλίου εορτάζεται ετησίως ως ημερομηνία αποκατάστασης της Δημοκρατίας, γνωστή ως «μεταπολίτευση»;
Ο (δοτός) Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής δηλώνει ότι : «Η Κύπρος κείται μακράν», ΔΕΝ ενισχύει την άμυνα και τους εξουθενωμένους υπερασπιστές της, οι τούρκοι παραβιάζουν την εκεχειρία, την οποία οι Ελληνικές Δυνάμεις διατάσσονται … να σεβαστούν και να τηρήσουν ! (ορισμένοι συμμορφώθηκαν), αποβιβάζουν νέες δυνάμεις στο νησί και την 14.08.1974 κατέχουν το 18% ! της Κύπρου.
14. 08. 1974 : Οι τούρκοι παραβιάζουν επισήμως την εκεχειρία, επιτίθενται με όλα τα μέσα και διευρύνουν το μέτωπο του πολέμου.
20. 08. 1974 : Λήγει ο πόλεμος. Οι τούρκοι έχουν καταλάβει το 37% της Κύπρου.
17. 11. 1974 :Το Στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδος, προσδιοριζόμενο από την παρουσία του Στρατηγού Φαίδωνος Γκιζίκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας από 25.11.1973, πραγματοποιεί εκλογές που αναδεικνύουν νικητή τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. (Πρώτη εκλεγμένη Κυβέρνηση επί δικτατορίας).
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Μετά την 24ην Ιουλίου 1974, παρέμειναν στις θέσεις τους: Α΄. Οι “εκλεκτοί” του «αόρατου δικτάτορα» Δ. Ιωαννίδη
ΦΑΙΔΩΝ ΓΚΙΖΙΚΗΣ, Πρόεδρος Δημοκρατίας, μέχρι 18 Δεκεμβρίου 1974,
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΜΠΟΝΑΝΟΣ, Αρχηγός ΕΔ μέχρι 19 Αυγούστου 1974,
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΑΛΑΤΣΑΝΟΣ, Αρχηγός ΓΕΣ, μέχρι 19 Αυγούστου 1974,
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, Αρχηγός ΓΕΑ, μέχρι 23 Ιανουαρίου 1975. Β΄. Ο “εκλεκτός” του «δικτάτορα» Γ. Παπαδοπούλου
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ, Αρχηγός ΓΕΝ, μέχρι 08 Ιανουαρίου 1975.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί παρέμειναν στις θέσεις τους ;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ουδείς εκ των ανωτέρω στρατιωτικών, πρωταγωνιστών της κρίσιμης και τραγικής για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό περιόδου από τον ΝΟΕΜΒΡΙΟ 1973 μέχρι και τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ 1974, εκλήθη από τις Κυβερνήσεις της «μεταπολιτευτικής» Δημοκρατίας να απολογηθεί ή να δώσει εξηγήσεις ή έστω πειστικές απαντήσεις Δημόσια, για τα όσα συνέβησαν αυτό το χρονικό διάστημα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί δεν κλήθηκαν και γιατί δεν τιμωρήθηκαν ;
ΥΠΟΘΕΣΗ: Μήπως επειδή τα όσα έπραξαν ή τα όσα καλώς γνωρίζουν, μαζί με πολλά άλλα και πολλών άλλων βεβαίως, αποτελούν τα ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ του στοιχειωμένου πλέον «ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ», τον οποίον ΟΥΔΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ τολμά όχι να ανοίξει αλλά ούτε κάν να αγγίξει ;
του Νικόλαου Αργυρόπουλου, προέδρου του Συλλόγου ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974
Πηγή: http://www.epirus-ellas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου