Η Χρυσή Αυγή δραστηριοποιείται πολλά χρόνια στην Ελλάδα και μέχρι και τις εκλογές του 2009, βρισκόταν στο περιθώριο, εκεί που άλλωστε θα βρίσκονταν κανονικά, οποιοδήποτε φασιστικό κίνημα σε ένα ευνομούμενο κράτος. Αυτό μάλιστα όχι γιατί βρισκόταν εκτός νόμου, αλλά γιατί εκεί την ήθελε η βούληση των Ελλήνων πολιτών.
Τι άλλαξε ξαφνικά και μέσα σε τρία χρόνια η Χρυσή Αυγή έχει αποκτήσει τέτοιο ρεύμα, ώστε να εμφανίζεται σε δημοσκοπήσεις ακόμα και ως τρίτο κόμμα;
Μήπως έγιναν τόσοι Έλληνες ακροδεξιοί και ρατσιστές ή οι 440.000 Έλληνες που τους ψήφισαν είναι φασίστες χαμηλού μορφωτικού και βιοτικού επιπέδου;
Προσωπικά, δεν μπορώ να υποστηρίξω αυτό το επιχείρημα καθώς έχω πολλούς γνωστούς και φίλους, που και μορφωμένοι είναι και δραστηριοποιούνται επαγγελματικά με επιτυχία, σίγουρα δεν είναι φασίστες και όμως ψήφισαν Χρυσή Αυγή!
Γιατί;
Μήπως γιατί η χώρα μας έχει πάψει από καιρό να αποτελεί ευνομούμενο κράτος και τώρα που η κρίση μας χτύπησε για τα καλά την πόρτα ξεσπάμε όπου βρούμε…;
Αλήθεια πόσο σίγουροι είμαστε ότι η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία, δεν είναι αυτή που ανοίγει διάπλατα την πόρτα στον φασισμό;
Ακούγεται βαρύ αλλά είναι η πικρή αλήθεια και προς απόδειξη ελάτε να θυμηθούμε λίγο κάποιον καιρό που δεν βρίσκεται μακριά, παρά μόνο 15 χρόνια πίσω, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Η Ελλάδα μεθυσμένη από την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων, βρίσκεται σε πυρετό οικονομικής ανάπτυξης, πλασματικής, όπως αποδείχθηκε, ενώ το ποια μετοχή να αγοράσω αποτελεί την δεύτερη συχνότερη ερώτηση μετά το τι κάνεις… Ωραία εποχή ε;
Δεν υπήρχαν τότε λαθρομετανάστες…;
Υπήρχαν, αλλά τότε δεν μας πείραζε! Κυκλοφορούσαμε μαζικά τότε όλοι με ένα χαμόγελο ευτυχίας και θέματα όπως λαθρομετανάστης, παραεμπόριο, ελληνική παραγωγή και εργασία ούτε που μας ενδιέφεραν, μιας και τότε θεωρούνταν της μόδας να έχεις έναν λαθρομετανάστη στην δούλεψή σου, ήταν μαγκιά να αγοράσεις μια «μάρκα» με 10 ευρώ, ενώ αποτελούσε ντροπή να έχεις στην κατοχή σου οτιδήποτε «made in Greece».
Δεν συζητάμε καν για έννοιες, όπως κρίση, χρέος, δόσεις, τρόικα, λιτότητα, ύφεση, ανεργία, πτώχευση… Ούτε που τις ξέραμε πόσο μάλλον να φανταστούμε ότι θα τις βιώσουμε ποτέ και μάλιστα τόσο έντονα.
Να όμως που όχι μόνο ήρθαν, αλλά μας έπιασαν και απροετοίμαστους, έχοντας για «παρέα» μας εκατομμύρια ανθρώπους, που βρίσκονται παράνομα στην χώρα!
Το χειρότερο όμως δεν ήταν αυτό!
Το χειρότερο είναι ότι συνοδεύτηκαν από το γνωστό σε όλους μας κουκούλωμα
Κουκούλωμα στο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου!
Κουκούλωμα στο σκάνδαλο της Siemens!
Κουκούλωμα στο σκάνδαλο του Κτηματολογίου!
Κουκούλωμα στο σκάνδαλο των ομολόγων!
Κουκούλωμα στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου!
Κουκούλωμα στα γερμένα υποβρύχια!
Κουκούλωμα στα πεταμένα λεφτά για έργα που δεν έγιναν ποτέ!
Κουκούλα στα πεταμένα λεφτά για έργα που έγιναν, αλλά κόστισαν δύο και τρείς φορές τουλάχιστον παραπάνω!
Ψήφιση του κατάπτυστου νόμου περί ευθύνης υπουργών, που μαγικά παραγράφει οποιοδήποτε αδίκημα!
Σύσταση εξεταστικών επιτροπών με το αζημίωτο για όλα τα παραπάνω, που δεν οδήγησαν ποτέ πουθενά!
Δηλώσεις στελεχών κομμάτων ότι πήραν μίζες και κυκλοφορούν ελεύθεροι!
Δηλώσεις υπουργών ότι φοροαποφεύγουν την ώρα που ζητούσαν να ματώσουν πιο πολύ οι πολίτες!
Βόλεμα των βουλευτών και των υμετέρων στον «Ναό της Δημοκρατίας» με παχυλά προνόμια, τα οποία πάντα ψηφίζονταν ομόφωνα…
Για να φτάσουμε στην υποκρισία του σήμερα, που ζητούσαν να με επίσημο έγγραφο να μάθουν τα ονόματα καταθετών στην Ελβετία, την στιγμή που ξέρουν ότι κάτι τέτοιο δεν επρόκειτο να γίνει, την στιγμή που προσπαθούν να περάσουν τροπολογία για να ισχύσει ο συμβιβασμός με τη Siemens και όταν βλέπουν ότι δεν περνάει την αποσύρουν και μετά λένε πως δεν ήταν απαραίτητη καθώς η σύμβαση ισχύει κανονικά!
Δεν είναι ένα και δύο, είναι χιλιάδες παραδείγματα και περιπτώσεις, όπου πιστοποιούν ένα και μόνο δεδομένο, οι υπηρέτες του λαού και της δημοκρατίας, όλα αυτά τα χρόνια δεν υπηρέτησαν κανέναν άλλο καλύτερα, από τους εαυτούς τους!
Νομιμοποίησαν την ανομία και πολλές φορές και την παρανομία, ευτελίζοντας την έννοια της δημοκρατίας, αφαιρώντας από αυτήν δύο βασικά στοιχεία της, τον έλεγχο και τον απολογισμό. Κατάφεραν έτσι να την μετατρέψουν ασυδοσία, ενώ λόγω της πελατοκεντρικής αντίληψης τους για την πολιτική, δημιούργησαν και με δική μας ευθύνη (το όνειρο για βόλεμα στο Δημόσιο δεν είναι χθεσινό) ένα κράτος ουσιαστικά ανύπαρκτο.
Ένα κράτος, το οποίο ενώ πλέον αδυνατεί να παρέχει ακόμα και τα στοιχειώδη στους πολίτες του, από την άλλη τους εξαθλιώνει ακόμα περισσότερο με την δυσβάσταχτη φορολογία, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα πλήρη ασυλία στους κυβερνώντες!
Ύστερα από όλα αυτά λοιπόν καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας, ότι η Χρυσή Αυγή σήμερα στην Ελλάδα δεν κάνει τίποτα άλλο, από το να παραβιάζει ανοικτές θύρες, από το να συμπεριφέρεται όπως ακριβώς και ο μεγαλύτερος αντίπαλός της, οι λαθρομετανάστες!
Όπως ακριβώς τόσα χρόνια οι λαθρομετανάστες εκμεταλλευόμενοι την ανικανότητα του κράτους να τους ελέγξει αλλά και την δική μας επιθυμία να απαλλαγούμε από ορισμένες εργασίες κατόρθωσαν να αυξάνονται και να πληθύνονται, έτσι και τα μέλη της Χρυσής Αυγής αυξάνονται και πληθύνονται εκμεταλλευόμενοι την ανικανότητα του κράτους να παίξει τον ρόλο του, αλλά και την δική μας επιθυμία να ξεβρωμίσει πλεόν ο τόπος, γενικότερα.
Σκεφτείτε το λίγο και με το χέρι στην καρδιά απαντήστε, αν αυτή τη στιγμή υπήρχε ένα αποτελεσματικό και λειτουργικό κράτος, θα είχε λόγο ύπαρξης η Χρυσή Αυγή…; Όχι
Θα αποτελούσε απειλή για την δημοκρατία…; Όχι
Αν ακόμα και σήμερα αποτελεί κάποιος απειλή για την δημοκρατία, αυτός δεν είναι άλλος από τους ίδιους τους «δημοκράτες», δεν είναι άλλος από αυτήν την ίδια τη σάπια δημοκρατία που ζούμε σήμερα!
Ότι είναι σάπιο, θέλει πέταμα γιατί σαπίζει και τα άλλα γύρω του. Τόσα χρόνια διατηρώντας σάπιους θεσμούς, το μόνο που κατορθώσαμε ήταν να σαπίσουμε και την ίδια την δημοκρατία!
Σωτηρία…; Υπάρχει και σίγουρα δεν είναι η υποκατάσταση του κράτους από τον οποιονδήποτε, πόσο μάλλον από την Χρυσή Αυγή.
Μοναδική μας σωτηρία δεν μπορεί να είναι άλλη από την πλήρη αναμόρφωση των θεσμών της δημοκρατίας!
Τι καλύτερο λοιπόν, από το να ξεκινήσουμε από τον κορυφαίο θεσμό σε μια δημοκρατία, αυτόν του πολίτη!
Δεν πιστεύετε και εσείς πώς έφτασε η ώρα να αφήσουμε όλοι πλέον στην άκρη τον ρόλο του ιδιώτη και του υπηκόου και να περάσουμε σε αυτόν του πολίτη;
Του πολίτη, που νοιάζεται, που ενδιαφέρεται, που συμμετέχει, που συνδιαμορφώνει.
Δύσκολο…; Ναι
Αξίζει…; Εσείς πείτε μου…
του Μιχαλάτου Παναγιώτη, οικονομολόγος, μέλος τομέα οικονομίας Αν. Ελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου