19/10/12

Μαρία Αλιφέρη: Οι ηγεσίες να μην κοιμίζουν τις συνειδήσεις που ξυπνάει και αναβαθμίζει το θέατρο


Με αφορμή τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην παράσταση “Βρώμικα Κόλπα”, που ανεβαίνει για δεύτερο χρόνο στο θέατρο Πέτρας, η Μαρία Αλιφέρη, απαντά με τον γνωστό μοναδικό της τρόπο στις ερωτήσεις μου για λογαριασμό του...
videatro.gr, και μιλά τόσο για την παράσταση, όσο και το μέλλον του ελληνικού θεάτρου και τον ρόλο που μπορεί αυτό να διαδραματίσει στην προσπάθεια για έξοδο από την κρίση.


Δεύτερος χρόνος για τα Βρώμικα κόλπα… Υπάρχει καθαρό κόλπο ή μήπως ο τίτλος αφορά την καθαρότητα του μυαλού που το συλλαμβάνει;

Τα κόλπα είναι βρώμικα, αλλά επειδή τα μυαλά που τα σχεδιάζουν είναι πολύ κοφτερά τα επαναλλαμβάνουμε για δεύτερο χρόνο. Άλλωστε βρωμιά και καθαρότητα κουβαλάμε όλοι στις ντουλάπες μας.  Διαφωνεί κανένας άγιος; Ναρθεί να το κουβεντιάσουμε!

Ο έρωτας, μας αφήνει πολλά περιθώρια να έχουμε καθαρό μυαλό;

Εμ, δε θά΄ταν έρωτας τότε! Αλλιώς πως θα βλέπαμε το μυρμήγκι, ελέφαντα την πεταλούδα,  αετό ή άν θέλετε, τον κοντό ψηλό και τον αλοίθωρο, να ΄χει τα ωραιότερα μάτια του κόσμου…

Είναι εύκολο για μια γυναίκα να έχει σχέση με έναν νεότερό της άνδρα; Ο ερωτας κοιτάει χρόνια;

Η γυναίκα είναι πάντα νέα, άρα μπορεί να επιλέξει ότι ηλικία θέλει. Αρκεί να δηλώνει αυτή μικρότερη. Αλλά να μη δείχνει ποτέ την ταυτότητα της ούτε στις Α.Ρ.Χ.Ε.Σ., ούτε καν να τη δαγκώνει σε περίπτωση κινδύνου στο αεροπλάνο!

Τι κοινά έχει η Μαρία με την Καμίλ;

Έχει πολλά πρόσωπα η Καμίλ «φανερά και κρυφά»,  έτσι και η Μαρία σα γυναίκα κάνει θέατρο για να τα εμφανίσει όλα, «φανερά και κρυφά»… Καθαρά και βρώμικα. Για να λυτρωθεί.

Στην εντυπωσιακή σας καριέρα, σας έχουμε δει να ερμηνεύετε με μεγάλη επιτυχία, τόσο κωμικούς όσο και δραματικούς ρόλους. Εσείς ποιο είδος προτιμάτε πρισσότερο;

Για μένα δεν υπάρχει είδος, για μένα η ίδια η ζωή είναι γεμάτη από κωμικά και τραγικά γεγονότα, άρα ο διαχωρισμός στο θέατρο ,κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει. Εκεί που τελειώνει το κωμικό, αρχίζει το τραγικό και αντίστροφα, και πολλές φορές στη ζωή βαδίζουν και χέρι χέρι. Στο θέατρο κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν φράγματα, ο Σαίξπηρ, ο κορυφαίος δεν έγραψε και κωμωδίες και τραγωδίες; Aν είχε φράγματα κάτι από τα δύο θα ΄χαμε στερηθεί, πολύ απλά το μυαλό είναι που βάζει φραγμούς, η ψυχή είναι ελεύθερη και τα έχει όλα.

Στην πορεία σας έχετε βιώσει σε μεγάλο βαθμό την αγάπη του κόσμου. Από την δική σας πλευρά ποια θεωρείτε ότι είναι μεγαλύτερη χαρά που έχετε γευτεί;

Αν δε δόσεις αγάπη δεν παίρνεις, κι επειδή αυτό μόνο έχω, αυτό δίνω αδιάλειπτα κι αυτό εισπράττω από τον κόσμο. Και τους ευγνωμονώ γι αυτό το πάρε δώσε γιατί ζωή σημαίνει εμείς κι όχι εγώ.


Η μεγαλύτερη απογοήτευση;

Όταν η αγάπη μου δε βρίσκει ανοιχτή πόρτα, αν και στο δεύτερο χτύπημα ανοίγει. Αλλά γιατί να χάνουμε χρόνο.

Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με το μέλλον του ελληνικού θεάτρου σε συνδυασμό και με την ελληνική κρίση;

Δε λέω πως τα πράγματα θα είναι εύκολα για το θέατρο, αλλά όπως για να γεννηθεί ένα παιδί προηγούνται πόνοι , έτσι ελπίζω και πιστεύω ότι «αυτοί οι πόνοι» θα γεννήσουν για το θέατρο, καινούρια ζωή (ιδέες, προτάσεις, παραστάσεις, δημιουργούς, αντιλήψεις, κλπ).  Ελπίζω μόνο να μη γεννήσουμε κανένα… τερατάκι.

Πιστεύετε ότι μπορεί να ξεπεραστεί και πώς το θέατρο μπορεί να βοηθήσει σε αυτό;

Το θέατρο, μπορεί να κάνει αυτό που ήταν από πάντα και είναι ο προορισμός του. Να ξυπνάει και να αναβαθμίζει συνειδήσεις. Από κει και πέρα το λόγο έχουν οι κάθε είδους ηγεσίες, αυτές τις συνειδήσεις, να μην τις κοιμίζουν πάλι. Ακόμα χειρότερα να μη τις διαστρέφουν και τις ευνουχίζουν.
του Μιχαλάτου Παναγιώτη

Πηγή: videatro.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου