7/11/12

Συγγνώμη που έχασα την μπάλα!


Χάος παντού! Ψυχή που στενάζει και ανάσα που κόβεται κάπου στη μέση. Από πού να πιαστείς σε τούτη τη χώρα; Θέλεις να κάψεις τα πάντα γύρω σου και τελικά καις το τσιγάρο σου και τον εαυτό σου.
Κυβέρνηση πρεζάκι για μία δόση που δεν είναι σίγουρο ότι θα έρθει αν ψηφιστούν απόψε τα μέτρα που...
ξεσκίζουν ανθρώπινες ζωές με παγερή αδιαφορία. Αντιπολίτευση γεμάτη κραυγές, χωρίς όμως πραγματική φωνή και λόγο. Φασίστες να ανεβαίνουν στο βήμα αυτού που θα έπρεπε να θεωρείται ναός της Δημοκρατίας και να μιλάνε σαν τραμπούκοι, την ώρα που ο χύμα λόγος τους κερδίζει πόντους απέναντι στην επιδημία υποκρισίας που μαστίζει επί δεκαετίες ολόκληρη την πολιτική τάξη.

Προβοκατόρικα καθίκια με κουκούλες να δημιουργούν τις απαραίτητες συνθήκες για να διαλυθεί κάθε φορά η οποιαδήποτε μαζική και ειρηνική διαδήλωση. 72.000 άχρηστοι και ανίκανοι αστυνομικοί, οι οποίοι τώρα τελευταία εξάγουν και αστυνομική βία σε Νότια Κορέα, Γαλλία και Νέα Ζηλανδία.

Κάστες, κλίκες, συντεχνίες. Κράτη εν κράτει. Μια ολόκληρη χώρα βρίσκεται για λίγες ώρες στο έλεος των υπαλλήλων της Βουλής, οι οποίοι απειλούν να μπουκάρουν στην αίθουσα της ολομέλειας γιατί ο Υπουργός Οικονομικών μίλησε για εξίσωση των μισθών τους με αυτούς των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων. Ποιοι; Αυτοί που διορίστηκαν από το παράθυρο επειδή είχαν μπάρμπα τον οποιοδήποτε βουλευτή. Αυτοί που απολαμβάνουν σκανδαλώδη προνόμια. Το βράδυ που μπαίνει ταφόπλακα στις ζωές χιλιάδων πολιτών, νέων και συνταξιούχων, αυτοί οι «εκλεκτοί» ενός σάπιου συστήματος απειλούν αυτήν την ίδια τη σάπια και άθλια δημοκρατία που τους εξέθρεψε.

Κι εγώ; Ανάπηρη σε καροτσάκι με μία ρόδα την τηλεόραση κι άλλη το πληκτρολόγιο. Σε καταστολή με χάπια τον φόβο, την απόγνωση, τα κλεμμένα όνειρα, την ανικανότητά μου, τις τύψεις μου, το μέλλον που αφήνω να μου κλέβουν. Όχι, δεν έχω πρόταση. Την πνίγει ο λυγμός στο στήθος για μια χώρα που πεθαίνει, για έναν εαυτό που πεθαίνει. Συγγνώμη για σήμερα… Συγγνώμη από αυτούς που στέκονται κάτω από τη βροχή για κάτι που πιστεύουν… Συγγνώμη που δεν πιστεύω πια… Συγγνώμη που έχασα την μπάλα!
της Μαρίας Νομικού

Πηγή: http://enfo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου